Η κατοικία, συνολικού εμβαδού 200 m², σχεδιάστηκε για να καλύψει τις ανάγκες μιας νέας οικογένειας. Το κτίριο αναπτύσσεται σε ένα μικρό γωνιακό και τραπεζοειδές οικόπεδο με νοτιοανατολικό προσανατολισμό. Στη βόρεια πλευρά του είναι χτισμένη η μονοκατοικία των γονέων της οικογένειας. Η νέα κατοικία θεωρείται προσθήκη κατ’ επέκταση της υπάρχουσας και οφείλει να εφάπτεται με αυτήν. Έτσι, στο βόρειο όριο το κτίριο ακολουθεί κατοπτρική κάτοψη ως προς το περίγραμμα του σπιτιού των γονέων και δυτικά εφάπτεται με το όριο του οικοπέδου. Στη βορειοδυτική γωνία δημιουργείται ένας μικρός ακάλυπτος –μια αυλή– σε συνέχεια της αυλής των γονέων, αλλά σε χαμηλότερο επίπεδο, ο οποίος εξασφαλίζει το διαμπερή φωτισμό του εσωτερικού χώρου σε όλα τα επίπεδα.
Ο όγκος του σπιτιού είναι επιμήκης και αναπτύσσεται παράλληλα με τη μεγάλη διάσταση του ρηχού οικοπέδου. Η κάτοψη χωρίζεται νοητά σε δύο ζώνες: στη ζώνη εισόδου και κυκλοφορίας, ένα διώροφο χώρο που εφάπτεται στη μεσοτοιχία στο βορρά, και σε μία δεύτερη, που ανοίγει στο μεγαλύτερο τμήμα του κήπου στο νότο. Στο ισόγειο, η αυτή ζώνη περιλαμβάνει τους χώρους διημέρευσης, σε άμεση επαφή και στο ίδιο επίπεδο με τον κήπο, ενώ στον όροφο αναπτύσσονται γραμμικά τα υπνοδωμάτια με τα μπάνια τους.

Η μετάβαση στον όροφο γίνεται μέσω μιας γραμμικής σκάλας, σε πρόβολο από τον τοίχο της μεσοτοιχίας, που κυριαρχεί στο διώροφο χώρο της εισόδου που επιστεγάζεται με γυαλί. Μέσω της διάφανης γυάλινης στέγης επιτυγχάνεται διαμπερής φωτισμός σε όλο το ύψος του σπιτιού, καθώς ο διώροφος χώρος συντελεί στην οπτική ενοποίηση των δύο ορόφων.

Το καθιστικό ενοποιείται με τον εξωτερικό χώρο μέσω μεγάλων συρόμενων υαλοστασίων. Το ξύλινο κατάστρωμα αποτελεί προέκταση του δαπέδου του εσωτερικού χώρου και εντείνει τη χωρική συνέχεια του καθιστικού με τον κήπο, που λόγω έντονης κλίσης του εδάφους οργανώνεται μισό επίπεδο ψηλότερα από τη στάθμη του δρόμου. Η κουζίνα, κρυμμένη από το καθιστικό και μερικώς ανοιχτή στην τραπεζαρία, έχει άμεση πρόσβαση στον εξωτερικό χώρο.

Δύο γραμμικά παράθυρα διατρέχουν όλο το μήκος της νότιας όψης της κουζίνας στο δρόμο, με αποτέλεσμα εσωτερικά να φαίνεται ότι τα ερμάρια αιωρούνται. Συρόμενα ξύλινα πανέλα στην ίδια όψη φιλτράρουν το έντονο απογευματινό φως και προστατεύουν τους χώρους του πρώτου ορόφου. Σε αντίθεση με τη νότια όψη που έχει μεγάλα ανοίγματα, η ανατολική όψη εμφανίζεται “κλειστή” με έμφαση στην είσοδο που επενδύεται εκτενώς με ξύλο.

Τα έργα τέχνης ανήκουν στους καλλιτέχνες Γιάννη Αδαμάκο (τραπεζαρία) και Μαρία Αναστασίου (τζάκι). Τα έπιπλα της τραπεζαρίας, του καθιστικού και το φωτιστικό επιλέχθηκαν από το εκθεσιακό κέντρο Design Plaza.