Σαν σήμερα, το Μαρούσι μας κατέκτησε την κορυφή της Ευρώπης

Τη ημέρα και εκείνη! Το ημερολόγιο έγραφε 17 Απριλίου 2001. Στη γειτονιά γινόταν χαμός. Όλο το Μαρούσι μιλούσε για τον τελικό. Αυτό το παιχνίδι απασχολούσε ακόμα και αυτούς που δεν είχαν δει ποτέ στη ζωή τους μπάσκετ. Οι μεγαλύτεροι από εμάς είχαν φύγει για την Βαρσοβία. Τα επόμενα χρόνια βλέποντας τις φωτογραφίες από την εξέδρα μας στον θρυλικό εκείνο τελικό, αναγνώριζα οικεία πρόσωπα που καθημερινά συναντιόμαστε στους δρόμους του Αμαρουσίου.

Ήμουν 16 χρονών και ο αδελφός μου ακόμα μικρότερος. Δεν μπορεί όμως να φύγει από το μυαλό μου η προσμονή που είχαμε πριν τον μεγάλο τελικό και η αγωνία κατά τη διάρκεια του αγώνα. Δεν διαγράφονται από το εφηβικό μυαλό μου, οι σκηνές στο σταθμό του Αμαρουσίου μετά την κατάκτηση της κορυφής της Ευρώπης. Όλο το Μαρούσι μια οικογένεια, μια αγκαλιά!

Εχθές το βράδυ είδα ξανά τον τελικό των τελικών που τα παιδιά του Βαγγέλη Αλεξανδρή έφτασαν στην κορυφή της Ευρώπης.

Δεκάλεπτα: 20-17, 33-38, 51-60, 72-74.

ΕΛΑΝ ΣΑΛΟΝ (Ερβέ): Τζάκσον 12(2), Όουενς 7(1), Τόμιτς, Χέι 6(2), Οστρόφσκι 14(1), Βεσπασιέν, Λι 19(4), Τζιφά 4, Γκούλιας 10.

ΜΑΡΟΥΣΙ (Αλεξανδρής): Φαλέκας 13(1), Νικολαΐδης 4, Καραπλής, Μασλαρινός 4, Μαρμαρινός, Βουρτζούμης, Εφθίμοφ 7, Όλιβερ 31(3), Αμάγια 15(1).

Θυμήθηκα τον φοβερό και τρομερό παικταρά, τον Τζίμι Όλιβερ (M.V.P.), που έκανε ότι ήθελε την άμυνα της Σαλόν, σκοράροντας 31 πόντους με 3 τρίποντα, τον Ασράφ Αμάγια να κάνει “μάγια”, τον Βούλγαρο γίγαντα Βάσκο Εφθίμοφ να σαρώνει κάτω από τα καλάθια. Ένιωσα ξανά την καρδιά μου να χτυπά δυνατά βλέποντας τον άνθρωπο της τελευταίας στιγμής Αλέξη Φαλέκα να τρέχει πάνω κάτω το γήπεδο, να σημειώνει 13 πόντους και δίνει τα πάντα για την κατάκτηση του κυπέλου. Οι παραπάνω ήρωες της μπασκετικής ιστορίας του Αμαρουσίου σε συνδυασμό με την “Ολύμπια ψυχραιμία” στο τέλος του Νικολαΐδη, μας αξίωσαν να δούμε τον εμβληματικό μας αρχηγό Σωτήρη Μανωλόπουλο να σηκώνει το κύπελο Σαπόρτα στον ουρανό της Βαρσοβίας και όλους εμάς στον 7ο ουρανό.

Ας θυμηθούμε όμως και το πως φτάσαμε ως τον μεγάλο τελικό της Βαρσοβίας.  Στα ημιτελικά ξεπεράσαμε τον εμπόδιο της Ούνιξ Καζάν, έχοντας καταφέρει να ανατρέψουμε το -8 της ήττας στο Καζάν, όπου σε ένα ματς στο κατάμεστο  Κλειστό του Αγίου Θωμά, πήραμε το εισιτήριο για τον τελικό νικώντας τους  Ρώσους με 93-81. Στη φάση των “16” θύμα των λύκων του Αμαρουσίου ήταν ο  Άρης Θεσσαλονίκης.

Αυτά τα λίγα για να θυμόμαστε την ιστορία της ομάδας του υποστηρίζουμε.

Χρήστος Τζέλης