Μετά τη μεταφορά της πρωτεύουσας του νεοσύστατου ελληνικού κράτους στην Αθήνα, που έγινε την 18η Σεπτεμβρίου 1834, η επαρχία της Αττικής διαιρέθηκε σε επτά δήμους.
– Τον Δήμο Αχαρνών με πληθυσμό 3542 κατοίκους (περιελάμβανε και την Χασιά που είχε 1089 κατοίκους)
– Τον Δήμο Αμαρουσίου με 722 κατοίκους
– Τον Δήμο Μαραθώνος με 1026 κατοίκους
– Τον Δήμο Περαία (Κάλαμος) με 1011 κατοίκους
– Τον Δήμο Μυρρινούντος (Λιόπεσι) με 431 κατοίκους
– Αραφίας (Μαρκόπουλο) με 1354 κατοίκους
– Λαυρίου με 1238 κατοίκους.
Το σχετικό διάταγμα της είδησης των παραπάνω δήμων δημοσιεύτηκε στο υπαριθμόν 17 φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως στις 11 Οκτωβρίου 1835 στην γερμανική και την ελληνική γλώσσα και έχει υπογραφεί από τον Βαυαρό κόμη Άρμανσμπεργκ που ήταν Αρχιγραμματέας επικρατείας και τον έλληνα Γ. Πραΐδη που ήταν ο επί των Εσωτερικών Γραμματέας της Επικρατείας.
Στους δήμους που σχηματίστηκαν δόθηκαν ονόματα από την πανάρχαια ιστορία τους.
Η περιοχή των σημερινών βορείων προαστίων ονομάστηκε δήμος Αμαρυσίων, ο οποίος στα διοικητικά του όρια περιελάμβανε το πανάρχαιο Αμαρύσιον με 360 κατοίκους, το Χαλάνδρι με 127 κατοίκους, το μοναστήρι της Καλογριάς (Καλογρέζα) με οκτώ κατοίκους, την Πεντέλη με 6 κατοίκου, το Γέρακα με δύο κατοίκους ,των Καρυτό με 21 κατοίκους, το Μπραχάμι με 7 κατοίκους και την Κηφισιά με 181 κατοίκους.
Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι το επίθετο Αμαρύσιον που διαδέχτηκε το όνομα του αρχείου Αθμόνου και αποτελεί υπομνηματισμό και έκφραση των Αμαρύσιων εορτών, κρατήθηκε αναλλοίωτο σαν επίθετο αυτού του τόπου, τον καιρό του πρωτοχριστιανικού φανατισμού, του μεσαιωνικού σκότους, της Φραγκοκρατίας, της Ενετοκρατίας και προπαντώς της Τουρκοκρατίας με τα παράγωγα του Αμαρούσιον η Μαρούσι.
Είναι κι αυτό ένα δείγμα της αντοχής της ελληνικής γλώσσας, που δυστυχώς σήμερα, σε τοπικό επίπεδο μερικοί αλλοτριώνουν πρός χάρη καταλοίπων της τουρκοκρατίας τοπωνυμιών όπως π.χ. το αλβανόφωνο τοπωνύμιο Καλογρέζα (ελληνικά σημαίνει Καλογριά) το οποίο χρησιμοποιούν σαν επίθετο του Ολυμπιακού Σταδίου που είναι κτισμένο πάνω στην πεδιάδα των Αμαρυσίων εορτών η σαν επίθετο της μονής της οσιομάρτυρος Καλογριάς Φιλοθέης ονομάζοντάς το μετόχι της που βρισκόταν στη θέση Αχλαδόκαμπος του Αμαρουσίου σαν μετόχι της Καλογρέζας.
