Η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος θα συνοδευτεί ξανά από τις υποκριτικές δηλώσεις ανησυχίας των αστικών πολιτικών δυνάμεων και των παρατρεχάμενων ΜΚΟ για την καταστροφή του περιβάλλοντος.
Ενοχοποιούν γενικά και αόριστα την επίδραση του ανθρώπου στη φύση και τη βιομηχανική ανάπτυξη και συσκοτίζουν τον πραγματικό ένοχο, το καπιταλιστικό σύστημα, που θυσιάζει τις κοινωνικές ανάγκες και την προστασία του περιβάλλοντος στο βωμό της κερδοφορίας επιχειρηματικών κολοσσών.
Οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, με προεξάρχοντες την τελευταία περίοδο το ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ, στηρίζουν με κάθε τρόπο τα σχέδια των «πράσινων επενδυτών». Αλλά την ίδια ώρα που διοχετεύουν πακτωλούς χρηματοδοτήσεων στις επενδύσεις της «πράσινης» οικονομίας, συνεχίζουν την υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση των αναγκαίων υποδομών και των μηχανισμών πολιτικής προστασίας, την έλλειψη ουσιαστικού σχεδιασμού και συντονισμού που οδήγησαν στις τραγωδίες στο Μάτι, στη Μάνδρα, στον Σαρωνικό, στη Χαλκιδική, στην Ηλεία και τόσες άλλες. Πολιτική που αποτυπώνει τη λογική «κόστους – οφέλους», που δε λογαριάζει την ανθρώπινη ζωή, γιατί την θεωρεί και αυτή στοιχείο προς κοστολόγηση.
Τα περιβαλλοντικά εγκλήματα στο όνομα του κέρδους από την επιχειρηματική δράση των μονοπωλιακών ομίλων, που καταστρέφουν το φυσικό τοπίο και τα οικοσυστήματα , την τοπική οικονομία, τους όρους διαβίωσης και την ποιότητα ζωής των εργατικών – λαϊκών στρωμάτων της πόλης και της υπαίθρου επεκτείνονται σε όλη την επικράτεια:
- Από το Θριάσιο και τη Δυτική Αθήνα, όπου οι κάτοικοι πλήττονται δεκαετίες τώρα από τις καρκινογόνες εκπομπές των χωματερών, που συνεχώς επεκτείνονται, και την ασύδοτη βιομηχανική δραστηριότητας, μέχρι το Βόλο, όπου οι κάτοικοι είναι αναγκασμένοι να εισπνέουν το δηλητήριο των καύσιμων σκουπιδιών.
- Από τη Δυτική Θεσσαλονίκη με τη δυσοσμία από τη δραστηριότητα των ΕΛΠΕ, μέχρι τις εργατογειτονιές του Πειραιά, της Δραπετσώνας και του Περάματος με τα ίδια προβλήματα.
- Από τα βουνά της Κρήτης μέχρι της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, που κατακλύζονται από ανεμογεννήτριες, πολλές σε περιοχές Νατούρα, και από τα βουνά των Αγράφων μέχρι των νησιών του κεντρικού Αιγαίου και των υψωμάτων της Ανατολικής Αττικής, όπου επιχειρηματικοί όμιλοι σχεδιάζουν να εγκαταστήσουν «Αιολικά Πάρκα».
- Από το μητροπολιτικό κέντρο της Αθήνας μέχρι αυτό της Θεσσαλονίκης, που ασφυκτιούν από έλλειψη ελεύθερων χώρων, συσσώρευση υπερτοπικών χρήσεων, κυκλοφοριακή συμφόρηση, ρυπασμένη με «μοντέρνους ρύπους» ατμόσφαιρα.
Κι ας μην πάμε μακριά. Το Μαρούσι εισπράττει το δικό του «μερίδιο» και στον τομέα «ποιότητα ζωής» της εργατικής – λαϊκής οικογένειας στην επιδίωξη του κεφαλαίου να μεγιστοποιήσει τα κέρδη του με την ολόπλευρη υποστήριξη των κατά καιρούς δημοτικών Αρχών. Μακρύς ο κατάλογος και στην πόλη μας, ας υπενθυμίσουμε όμως μερικές πλευρές:
- Οι ελάχιστοι ελεύθεροι χώροι που απόμειναν συνεχίζουν να ροκανίζονται ο ένας μετά τον άλλο. Μετά την παράδοση εκτάσεων στα υπερτοπικά μεγαθήρια τύπου Mall και Golden Hall και άλλων φιλέτων πάνω στη λεωφόρο Κηφισίας, μετά το ξεπούλημα των ΧΕΥ Νερατζιώτισσας και Κηφισίας, μετά την καταστροφή της εν δυνάμει Πλατείας Ευτέρπης για τη δημιουργία υπόγειου ιδιωτικού πάρκινγκ έρχεται τώρα και η σειρά του κτήματος Δηλαβέρη των 40 στρεμμάτων για τη μετεγκατάσταση του καζίνο της Πάρνηθας και με ό,τι αυτό συμπαρασύρει μαζί του.
- Το Δάσος Συγγρού, μόνιμος στόχος του κεφαλαίου, αφού ξέφυγε αρκετές μέχρι τώρα φορές από τις αλλεπάλληλες απόπειρες για την εμπορευματοποίησή του εκ μέρους των κυβερνήσεων των αστικών κομμάτων (ΠΑΣΟΚ επί Γ. Παπανδρέου, ΝΔ επί Α. Σαμαρά, ΣΥΡΙΖΑ επί Α. Τσίπρα) αντιμετωπίζει τώρα καινούργια απειλή να καταστεί επενδυτικό φιλέτο στη λογική του «Estate Management / Park Management, … με Συμπράξεις Δημοσίου – Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ)» κατά την κυνική ομολογία του υπουργού κ. Βορίδη. Στο πλαίσιο αυτό ο κ. Αμπατζόγλου συνόδευσε κάποιες αόριστες όσο και αμφίσημες «διαβεβαιώσεις» του για την προστασία του «κτήματος» με σχέδιο για υπογειοποίηση της Κηφισίας στην επίμαχη περιοχή, ώστε να εξασφαλίζεται άμεση και ασφαλής οδική πρόσβαση στο Δάσος. Και ο νοών νοείτω!
- Η άθλια κατάσταση στη διαχείριση των απορριμμάτων της πόλης παραμένει στον «αυτόματο πιλότο» ενόψει του συνολικότερου σχεδιασμού της αστικής τάξης για τη «γενναία» προώθηση της ιδιωτικοποίησής της, με τις όποιες «πρωτοβουλίες» της δημοτικής Αρχής σε ειδικές κατηγορίες αποβλήτων να υπηρετούν την κατεύθυνση αυτή.
5 Ιούνη, μέρα δράσης και διεκδίκησης
καλύτερης ποιότητας ζωής για την εργατική – λαϊκή οικογένεια
Δεν πάει άλλο! Όλα αυτά δεν είναι ξεκομμένα μεταξύ τους. Υλοποιούνται στο πλαίσιο μιας συνολικότερης πολιτικής που υπηρετεί πιστά το μοντέλο της βάρβαρης καπιταλιστικής ανάπτυξης: Με κόφτες μισθών, συντάξεων και δικαιωμάτων για τα λαϊκά στρώματα και τους δήμους από τη μια, με πλούσιες παροχές για τους καπιταλιστές στο όνομα της ανάπτυξης από την άλλη. Στο πλαίσιο αυτό το περιβάλλον η ποιότητα ζωής των λαϊκών στρωμάτων στο Μαρούσι, σε όλη τη χώρα, συνεχώς χειροτερεύουν.
Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα στην πόλη μας – και όχι μόνο – πρέπει και με την ευκαιρία της παγκόσμιας μέρας για το περιβάλλον να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα.
Να βγουν στο προσκήνιο, να διεκδικήσουν όλα όσα τους ανήκουν και τους τα κλέβουν, να βαδίσουν στο δρόμο της οικοδόμησης της κοινωνικής συμμαχίας, της ανατροπής της σημερινής βαρβαρότητας.-
ΚΟΒ ΜΑΡΟΥΣΙΟΥ ΤΗΣ ΚΟ ΑΤΤΙΚΗΣ
