Οι έμποροι παρακολουθούμε τις επιδημιολογικές εξελίξεις με κομμένη την ανάσα. Ανεβαίνουν τα κρούσματα και ανεβαίνει ταυτόχρονα και η πίεσή μας. Ζούμε δραματικές στιγμές.
Αν το καλοσκεφτεί κανείς,το μόνο επάγγελμα που δεν εισπράττει απολύτως τίποτα είναι του εμπόρου. Εκτός από τις επιχειρήσεις μας στις οποίες τον τελευταίο χρόνο παράγουμε μόνο χρέη, έχουμε και σπίτια, οικογένειες και υποχρεώσεις.
Μάλλον υπάρχει λανθασμένη άποψη για τους εμπόρους και ο κόσμος νομίζει ότι ένα χρόνο τώρα χάνουμε τα υπερκέρδη μας.
Σας λέω λοιπόν ότι υπάρχουν συνάδελφοι οι οποίοι ζουν με τις συντάξεις των γονιών τους ή από κάποια λίγα χρήματα που έχουν στην άκρη για να καλύψουν την «στραβή» του μαγαζιού τους και την αρρώστια του παιδιού τους.
Υπάρχουν συνάδελφοι που θα πάρουν την επιστρεπτέα προκαταβολή (1000€) και το πρώτο που θα κάνουν είναι να πάνε στο super market και να πληρώσουν τη ΔΕΗ του σπιτιού τους.
Υπάρχουν συνάδελφοι οι οποίοι κατά την περίοδο της καραντίνας πήγαιναν κάθε μέρα στο μαγαζί τους και καθόντουσαν μέσα με κλειστά τα φώτα και κατεβασμένα τα ρολά γιατί… πού λεφτά για ψυχοφάρμακα!
Υπάρχουν συνάδελφοι που σκέφτονται ότι στους επόμενους 6 μήνες θα πρέπει να έχουν κλείσει το μαγαζί τους γιατί τα νούμερα δεν βγαίνουν και άλλοι που θα ήθελαν να κρατήσουν την επιχείρησή τους, αλλά πώς θα αγοράσουν καινούργιο εμπόρευμα όταν χρωστάνε το προηγούμενο. Υπάρχουν συνάδελφοι που βλέπουν τους κόπους μιας ζωής να εξανεμίζονται, που όλοι τούς κουνάν το δάχτυλο και τους λένε «γιατί δεν έκανες ακόμα e-shop;», για ένα μαγαζί 25 τμ σε μία τοπική αγορά που μέσες άκρες γνωρίζουν την πελατεία τους προσωπικά.
Όσοι είναι έξω από τον χορό πολλά τραγούδια λένε. Κρίνουν, συμβουλεύουν, υποδεικνύουν, όμως ο έμπορος πρέπει να ζήσει κι αυτός και τα παιδιά του. Πρέπει να βρει μόνος του τελικά τη λύση για τα χρέη του και την επιβίωση του.
Πρέπει μόνος του να αντιμετωπίσει τους εφιάλτες του κάθε βράδυ που τον ξυπνάνε κάθιδρο, γιατί αποδείχτηκε σε αυτήν την πανδημία, πόσο μόνος είναι ,ξεχασμένος από το κράτος, έρμαιο στις αποφάσεις άλλων για την δική του ζωή.
Γιάννης Νικολαράκος.
