Σαν σήμερα, στις 24 Ιουνίου του 1965 ένα έγκλημα συγκλόνισε το πανελλήνιο.
Συγκεκριμένα, μια ευκατάστατη 51χρονη, η Ελένη Λαζάρου και η 16χρονη ανιψιά της, η Βασιλική Γιακουµάκη βρέθηκαν κατακρεουργημένες στο κρεβάτι τους στο σπίτι τους στο Μαρούσι.Δράστης του αποτρόπαιου εγκλήματος, όπως αποδείχθηκε ήταν ο 25χρονος ανιψιός της, ο Δηµήτρης Γιακουµάκης.
Το χρονικό του εγκλήματος
Στις 24 Ιουνίου του 1965, ο 25χρονος ανιψιός της Ελένης Λαζάρου, ο Μανώλης Νίτης, έφτασε στην έπαυλη της θείας του, μπήκε μέσα και βρήκε σε μια λίμνη αίματος τη θεία του και τη 16χρονη κόρη του αδελφού της.
Η κοπέλα έμενε με την θεία της, όσο ο άνδρας της έλειπε σε ταξίδι, καθώς ήταν πλοίαρχος του Πολεµικού Ναυτικού. Σοκαρισμένος ο 25χρονος ∆κάλεσε τις Αρχές και ξεκίνησε η έρευνα για τον εντοπισµό του δράστη.
Αρχικά, κίνητρο του διπλού φονικού θεωρήθηκε η ληστεία, αφού η Ελένη είχε κάνει ανάληψη ενός µεγάλου χρηµατικού ποσού τις προηγούµενες µέρες και το είχε στο σπίτι της.
Γρήγορα όμως οι υποψίες στράφηκαν στον ανιψιό της 51χρονης γυναίκας και ξάδελφο της Βασιλικής, τον ∆ηµήτρη Γιακουµάκη, γιατί ήταν γνωστό πως είχε έχθρα µε τη θεία του.
Ο λόγος που µισούσε τόσο πολύ την Ελένη Λαζάρου ήταν επειδή εκείνη δεν ήθελε να του διαθέσει δωµάτιο στη βίλα, παρόλο που ο σύζυγός της το είχε τάξει στον ∆ηµήτρη, ενώ παράλληλα είχε δεσµευθεί πως θα τον βοηθούσε να συνεχίσει τις σπουδές του σε τεχνική σχολή.Ακόµα, ζήλευε παθολογικά την ξαδέλφη του, επειδή η θεία του της είχε αδυναμία.
Η σύλληψη του Δημήτρη Γιακουμάκη
Η Αστυνομία ανέκρινε τον Δημήτρη Γιακουμάκη, ο οποίος αρνήθηκε οποιαδήποτε εμπλοκή στην υπόθεση. Ισχυρίστηκε πως επισκέφθηκε το σπίτι της θείας του, δεν βρήκε κανέναν εκεί και αποχώρησε. Ωστόσο, οι Αρχές δεν πείστηκαν από την εκδοχή του.
Στις 1 Ιουλίου 1965, ο Γιακουμάκης συνελήφθη ως ο βασικός ύποπτος για το ειδεχθές έγκλημα, καθώς βρέθηκαν ίχνη αίματος στο εσώρουχό του και στο δίκυκλό του.
Κατά την ανάκριση, έπεσε σε αντιφάσεις, αλλάζοντας διαρκώς την κατάθεσή του, μέχρι που τελικά υποστήριξε ότι πάσχει από ψυχική νόσο.
Η υπεράσπισή του βασίστηκε στον ισχυρισμό του ακαταλόγιστου, επικαλούμενη οικογενειακό ιστορικό ψυχικών παθήσεων.
Στις 7 Ιουλίου 1965, ο Γιακουμάκης οδηγήθηκε στις φυλακές. Η δίκη ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1966 στο Κακουργιοδικείο Αθηνών, παρουσία πλήθους κόσμου, με την κοινή γνώμη να απαιτεί την επιβολή της εσχάτης των ποινών.
Οι ψυχιατρικές εκθέσεις δεν εντόπισαν κανένα σύμπτωμα ψυχικής διαταραχής στον κατηγορούμενο.
Ο εισαγγελέας πρότεινε την επιβολή της θανατικής ποινής, υπογραμμίζοντας πως δεν υφίσταται κανένα ελαφρυντικό. Παρόλο που οι ένορκοι εισηγήθηκαν ποινή κάθειρξης, το δικαστήριο τον καταδίκασε τελικά σε θάνατο.
Δύο χρόνια αργότερα, ο Δημήτρης Γιακουμάκης εκτελέστηκε, χωρίς ποτέ να εκφράσει μεταμέλεια για τις πράξεις του.
πηγή:https:lawandorder.gr
πηγή φωτό:lawandorder.g
